بيست ساختار تحليل رفته بدن انسان
۱. ارگان ومرونازال VOMERONASAL ORGAN:
يا ارگان جاکوبسون که حفره اي است در پل هاي بيني هر دو سمت با گيرنده هاي شيميايي که در انسان عملکردي ندارند. در جانوران پست تر وظيفه درک ماده شيميايي فرومون را بر عهده دارند .
۲. عضلات خارجي گوش:
سه عضله هستند که در بخش خارجي گوش واقع شده اند و در ساير حيوانات نظير خرگوشها و سگها، وظيفه حرکت مستقلانه گوش از سر را بر عهده دارند. اما انسانها هنوز داراي آن هستند و توسط اين عضلات است که بعضي از افراد ميتوانند گوششان را تکان دهند.
۳. دندان عقل:
در انسانهاي اوليه که مقادير زيادي از گياهان را جهت به دست آوردن انرژي مصرف ميکردند داشتن يک جفت اضافه دندان آسيا در هر فک مفيد به نظر ميرسيد اما در انسانهاي امروزي که انواعي از غذاها را مصرف ميکند، زياد ضروري به نظر نميآيد. بر همین اساس است که بعضی افراد دندان عقل ندارند.
۴. دنده گردني:
حدود يک درصد از مردم يک جفت دنده اضافي در بالاي دندهاي خود (در بخش گردن) دارند که به نظر ميرسد باقيمانده از اجداد خزنده ما باشد. اين دنده ميتواند در اين افراد مشکلات عروقي يا عصبي ايجاد کند.
۵. پلک سوم:
در اکثر پرندگان و پستانداران يک لايه محافظ به عنوان پلک سوم بر روي چشمشان وجود دارد که وظيفه حفاظت از چشم و خروج شن ريزه و گرد و غبار را از چشم بر عهده دارد. باقي مانده اين پلک در انسان به صورت يک چين نازک در گوشه داخلي چشم وجود دارد.
۶. تکمه يا نقطه داروين:
اگر لبه خارجي لاله گوش خود رو لمس کنيد به يک برجستگي برميخوريد که به نام دکمه داروين مشهور است. در حيواناتي نظير خرگوش اين تکمه در انتهاي گوشها قرار دارد و وظيفه فوکوس صداهاي دور را روي گوش بر عهده دارد.
۷. عضله زير ترقوه:
عضله کوچکي که در زير شانه قرار دارد و از دنده اول به ترقوه کشيده شده است و در صورتي براي انسان مفيد بود که هنوز بر روي دست و پا راه ميرفت. البته بعضي از مردم اين عضله را ندارند و بعضي نيز يک جفت از آن را دارند.
۸. عضله پالماريس (خياطه):
عضله بلند و نازکي که از زانو به کمر کشيده شده و ۸۹ درصد مردم داراي اين عضله هستند. اين عضله در جانوران پست تر در آويزان شدن و بالا رفتن از درخت بسيار مهم است. جراحان معمولا اين عضله را در جراحي هاي ترميمي عضلات برداشته و از آن استفاده ميکنند.
۹. نوک پستان در مردان:
مجاري شيري قبل از اينکه هورمون جنسي مردانه (تستوسترون) در جنين باعث ايجاد صفات مربوط به جنس مذکر بشود به وجود ميآيند. مردان داراي بافت پستاني هستند اما عملا استفادهاي از آنها نميکنند.
۱۰. عضلات صاف کننده مو:
در بسياري از جانوران اين عضلات که در قاعده موهاي بدن واقع شده اند وظيفه سيخ کردن موهاي جانور را در هنگام بروز خطر دارند تا جانور بتواند از آن به عنوان ترساندن مهاجم استفاده کند.
۱۱. زائده آپانديس:
يک لوله عضلاني باريک در ابتدای روده بزرگ که به نظر ميرسد باقي مانده بخش از روده جانوران باشد که وظيفه هضم سلولز غذا (گياهان) را بر عهده داشته باشد. اما در انسان غیرفعال و هيچ کاری را برای بدن انجام نمیدهد.
۱۲. موهاي بدن:
ابروها و مژهها در جلوگيري از ورود عرق و گردوغبار به چشم ها، و موها در روی بدن عدهای از مردها در انتخاب جنسي نقش دارند. اما به نظر ميرسد اکثر موها در بدن نقش موثري را ايفا نميکنند.
۱۳. دنده سيزدهم:
در شامپانزه ها و گوريل ها ۱۳ جفت دنده وجود دارد در حالي که در انسانها ۱۲ جفت. اما ۸ درصد از مردم داراي جفت دنده سيزدهم هستند که به نظر نميرسد عملکردي را در آنها ايفا کند.
۱۴.عضله کف پايي:
به نظر ميرسد در جانوران پست تر وظيفه چنگ شدن و قلاب شدن پاها به شاخه ها را بر عهده داشته است . اما در انسان به نظر ميرسد فقط کمي کف پا را به پايين خم ميکند. در ۹ درصد مردم اين عضله وجود ندارد.
۱۵. رحم مردانه:
باقي مانده از ارگان تناسلي زنانه که از غده پروستات مرد آويزان است.
۱۶. انگشت پنجم پا:
در پريماتها و پستانداران پست تر انگشتان پا وظيفه چنگ زدن و آويزان شدن از شاخه ها را بر عهده داشته اند.. اما انسانها احتياج به انگشتان بزرگ پا دارند تا بتوانند با آنها ايستاده راه رفته و تعادل خود را حفظ کنند. لذا به نظر ميرسد انگشت پنجم يا کوچکترين انگشت پا نقش اصلي در اين مورد ايفا نکند.
۱۷. وازدفران (لوله مني) زنان:
ارگان تکامل نيافته مردانه که در انتها و در کنار تخمدانها قرار دارد. فاقد عملکرد است.
۱۸. عضله هرمي (پيراميدال):
حدود ۲۰ درصد افراد اين عضله مثلثي، کوچک و شبيه کيسه را که در استخوان شرمگاهي (پوبيس) است ندارند. به نظر ميرسد اين عضله باقي ماندهاي از کيسه در جانوران کيسه دار باشد.
۱۹. استخوان دنبالچه (کوکسيس):
مجموعه چند مهره به هم جوش خورده کوچک که درا نتهاي ستون مهره ها واقع شده و در پستانداران ديگر وظيفه حفظ تعادل و ارتباط را بر عهده دارد. اما در انسان نقشي را بر عهده ندارد.
۲۰. سينوسهاي اطراف بيني:
به نظر ميرسد در انسانها نخستين اين سينوسها سرشار از مخاط بويايي بوده تا به اين ترتيب حس بويايي آنها را تقويت کرده و آنها را از خطرات حفظ کند. اما نقش انها در انسان امروزي به شکل دهي به صورت، گرم کردن هواي ورودي به ريه ها و سبکتر شدن سر کمک ميکند. التهاب اين سينوسها باعث سينوزيت ميشود.
وجود اين ساختارها اثبات نظريه تکامل است.
نظرات شما عزیزان: